سفارش تبلیغ
صبا ویژن
بسا خویشاوندی که از بیگانه دورتر است، و بسا بیگانه ای که از خویشاوند، نزدیک تر است . [امام علی علیه السلام]

گروه اینترنتی انتظار یار

 

عصمت حضرت زهرا

 

حضرت فاطمه‏ زهرا (س)، تنها زن معصوم اسلام است، که عصمت او ریشه‏ قرآنی و حدیثی داشته و تاریخ زندگی پرافتخارش، شاهد بزرگ دیگری در این مقوله می‏باشد.

فاطمه(س)پیش از آنکه متولد گردد، نطفه ‏اش از غذای پاک بهشتی در صلب پیامبر(ص)و آنگاه خدیجه قرار داده شده و در رحم مادر، پناه و انیس او به حساب آمده و هنگام ولادت با فرستادگان غیبی به سخن پرداخته و سپس در مدت محدود حیاتش صدها کرامت محیرالعقول نشان داده و... همگی اینها از عصمت آن بانوی گرانقدر حکایت دارد.

آری فاطمه (س) به عنوان الگو و اسوه‏ زنان عالم معرفی شده و دیگر زنان، باید از زندگی بی‏لغزش او سرمشق بگیرند و شیوه‏ های تربیتی و اخلاقی و خودسازی را، در آیین: عبادی، همسرداری، پرورش فرزند، حقوق اجتماع و مردم و... به کارگیرند و آن کنند که او کرده و آن گونه روند که او رفته است.

نگارنده عقیده دارد که خانه و زندگی مشترک خانوادگی، بهترین محک برای سنجش اخلاق و رفتار و ایمان و تقوا و عدالت و... هر کس محسوب می‏گردد و حضرت فاطمه (س) در کنار پدر و خانه‏ پدری امتحان خوبی داده و مدال «فداها ابوها». «ام ابیها» و دهها مدال دیگر از دست پیامبر (س) دریافت داشته است و هم در خانه شوهر تا آنجا پیش رفته، که امیرالمؤمنین می‏فرمایند: فاطمه (س) کوچکترین عملی که باعث خشم من گردد انجام نداد، او مرا نافرمانی نکرد و با اخلاق و رفتارش غمها و غصه ‏های دیگر مرا برطرف ساخت.1

 

شهادت قرآن بر عصمت فاطمه

پروردگار عالم در قرآن مجید (سوره‏ احزاب، آیه‏ 33) می‏فرمایند: انما یریداللَّه لیذهب عنکم الرجس اهل ‏البیت و یطهرکم تطهیرا.

خداوند فقط می‏خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل‏بیت دور کند و کاملا شما را پاک گرداند.

این آیه گواهی می‏دهد که اهل‏ بیت، معصوم و بی‏لغزش هستند و هیچ گناهی نمی‏کنند. («الرجس» در آیه شامل همه‏ گناهان و لغزشها می‏گردد، که اهل‏بیت از آنها دورند.)

مراد از اهل‏بیت کیست؟ طبق احادیث معتبر اهل سنت و اظهارات و اعترافات همسران پیامبر (س)، ثابت گردیده که مراد از آن، پنج تن آل ‏عبا می‏باشند، که فاطمه‏ زهرا (س) یکی از آنهاست، بنابراین، فاطمه (س) طبق گواهی قرآن مجید معصوم می‏باشد.

 

استدلال علی(ع)، در عصمت فاطمه(س)

چون خلیفه‏ اول پس از رحلت پیامبر (ص) فدک را غصب کرد و حضرت فاطمه(س) با او به محاجه و مناظره پرداخت، امیرالمؤمنین علی (ع) نیز پس از سخنرانی و خطبه فاطمه(س) در مسجد، به مسجد رفت و از جمله‏ سخنانش خطاب به ابوبکر فرمود:

 یا ابابکر! بگو ببینم قرآن خوانده ‏ای؟

 ابوبکر: بلی خوانده ‏ام.

 علی (ع): بگو ببینم آیه‏ تطهیر: «انما یریداللَّه لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا»، در حق ما نازل شده، یا در حق دیگران؟

 ابوبکر: در حق شما نازل شده.

 علی (ع): اگر کسی شهادت دهد که فاطمه (ع) کار بدی انجام داده چه می‏کنی؟ آیا شهادت او را می ‏پذیری یا نه؟

 ابوبکر: بلی، می ‏پذیرم و برای فاطمه (س) مانند دیگران حد جاری می‏کنم.

علی (س): در این صورت در پیشگاه خدا کافر می‏شوی.

 ابوبکر: چرا؟

 علی (ع): زیرا در این فرض، تو شهادت خدا را که به پاکی فاطمه(س) گواهی داده قبول نکرده و گواهی مردم را گرفته ‏ای، همانطوری که شهادت خدا و پیامبر (ص) را در این مورد نادیده گرفته و فدک را از فاطمه (س) به یغما برده ‏ای؟

 ابوبکر! مگر فدک در دست فاطمه (س) نبود؟ چرا و چگونه چیزی که در دست او است، از او بینه و شاهد می‏خواهی؟

 مردم چون این مناظره و سخنان علی و ابوبکر را می ‏شنیدند، بر روی یکدیگر نگاه کرده و گفتند:  «سوگند به خدا که حق با علی (ع) است.»*

 قابل توجه است، که امیرالمؤمنین از آیه‏ تطهیر بر عصمت فاطمه (س) استدلال نموده و مهاجرین و انصار نیز آن را پذیرفته و مورد تأیید قرار داده ‏اند.

 

 *الاحتجاج،ج1،ص122.

 

 

تهیه شده در گروه اینترنتی انتظار یار

 

 




منتظر کوچولو ::: سه شنبه 85/3/23::: ساعت 10:47 عصر

 
لیست کل یادداشت های این وبلاگ


>> بازدیدهای وبلاگ <<
بازدید امروز: 13


بازدید دیروز: 205


کل بازدید :58841
 
 >>اوقات شرعی <<
 
>> درباره خودم<<
منتظر کوچولو
دعا کنین به حرفایی که می زنم بتونم عمل کنم یا علی!
 
 
 
 
>>لوگوی دوستان<<
 
>>اشتراک در خبرنامه<<